Alışveriş sepetiniz boş
DÜNYA ÇAPINDA ÜCRETSİZ KARGO
Ah, yemek çubukları! Batılıları kızarmış erişte kasesine dalmak veya masadan sekmeden bir parça suşi almak için panikleten o iki küçük tahta parçası. Endişelenmeyin: yemek çubukları tutmak sadece kung fu ustaları veya her elinde bir börekle doğan çocuklar için değildir. Bu bir alışkanlık, pratik... ve azim meselesidir (özellikle pirinç parmaklarınızdan daha az yapışkan olduğunda).
Bu yazıda, size adım adım, hiçbir zorluk çekmeden , yemek çubuklarını nasıl düzgün tutacağınızı göstereceğiz. Süslü terimler veya kung fu hareketleri yok. Sadece pratik yapın, birkaç ipucu ve kalabalık bir Asya restoranında bir çatal dolusu yemekle karşılaşmanızı engelleyecek biraz öz-küçümseme.
Dürüst olalım: Bir Asya restoranında çatal isterseniz kimse sizi yargılamayacak (en azından açıkça değil). Ancak yine de bir profesyonel gibi yemek çubuklarını kullanmakta belli bir gurur vardır. Turist tuzağından kaçınmanın yanı sıra, kendi başına kültürel bir deneyimdir. Yemek çubuklarını kullanmak biraz bisiklete binmeyi öğrenmeye benzer: ilk başta düşersiniz (ya da daha doğrusu, birinin düşmesine neden olursunuz), sonra da destek tekerlekleri olmadan pedal çevirmeye başlarsınız.
Ve sonra, aramızda, iki tahta çubuğun ucunda bir fıstık, bir karides veya bir bezelye yakalamakta tatmin edici bir şey var. Neredeyse bir süper güç.
Bagetlerin kralları ve kraliçeleri olmaya hazır mısınız? Mükemmel. Başlayalım.
Ayrıntılara girmeden önce, temelleri atalım. İki yemek çubuğu, parmaklarınız ve biraz sabır. İhtiyacınız olan tek şey bu.
Uygulamalı fizik alanında bir dereceye gerek yok. Fikir , sabit bir çubuğa (alttaki) ve hareketli bir çubuğa (üstteki) sahip olmaktır. Bir kaldıraç kolu gibi, ancak mekanik dersinde değilsiniz.
Öncelikle, işleri fazla karmaşıklaştırmayın: tahta veya bambu çubuklarla başlayın. Bunlar, terli bir yılan balığı kadar kaygan olan metal veya plastik çubuklardan biraz daha iyi tutunur.
Tek kullanımlık çubuklar (restoranlarda ikiye böldüğünüz çubuklar) yeni başlayanlar için mükemmeldir. Bonus: Eğer eğri bir şekilde kırarsanız, ikinci bir yemek sipariş etmek için bir bahaneniz olur (gastronomik geri dönüşümdür).
İlk çubuk, alttaki, hareket etmez . Başparmağınızın tabanına dayanır ve yüzük parmağınızın üzerinde durur. Bunu parmaklarınızın arasında uzanan küçük bir hamak olarak düşünün. Kılıç gibi kavramayın. Sabit , dengeli ve rahat kalmalıdır.
Hareket eden, kavrayan ve manipüle eden odur. Başparmağınızın ucuyla işaret parmağınızın ucu arasına sığar. Hiçbir şeye dayanmaz; mobildir. Onun sayesinde tofu parçalarını veya pirinç tanelerini sıkıştırır, kaldırır ve döndürürsünüz (yani... ona geleceğiz).
İşin püf noktası onu bir kalem gibi hareket ettirmektir . Eğer onunla havaya adınızı yazabiliyorsanız, doğru yoldasınız demektir.
Şimdi teoriyi anladığınıza göre, işe koyulalım. Şu adımları izleyin, derin bir nefes alın ve... suşinin kaymaması için dua edin.
Bir yemek çubuğu alın ve başparmağınız ile işaret parmağınız arasındaki boşluğa yerleştirin, sonra yüzük parmağınızın üzerinde dinlendirin . Zorlamadan sabit olmalı. Sıkmadan tutabilmelisiniz.
Hızlı test: Elinizi yavaşça hareket ettirin. Alt çubuk yerinde kalırsa, kazanmışsınız demektir.
Diğer yemek çubuğunu alın ve bir kalem gibi tutun. İşaret parmağınızın üzerinde durmalı ve baş parmağınızın ucuyla tutulmalıdır. Tıpkı bir gaganın açılıp kapanması gibi yukarı ve aşağı hareket ettirebilmelisiniz; bu, yemek çubuklarını kullanarak Çin yemekleri yemeyi öğrenirken görülen tipik bir harekettir.
Sadece üstteki asayı hareket ettirin. Alttaki asaya doğru hareket ettirin, sonra tekrar yukarı. Tekrar tekrar. Havada "clack-clack" sesleri çıkararak bile eğlenebilirsiniz (dikkatli olun, bağımlılık yaratabilir).
Basit başlayın. Ekmek parçaları, peynir küpleri, fıstık... kaymayan her şey. Zorluklardan veya temizlikten hoşlanmıyorsanız bu aşamada pirinç tanelerinden kaçının.
Daha sonra daha küçük veya kaygan yiyeceklere geçin: salatalık dilimleri, cherry domatesler, meyve parçaları, vb. Göreceksiniz, bu bisiklete binmeye benziyor: önce siz düşersiniz, sonra bisiklet kendiliğinden yuvarlanır.
İyi niyetlerle bile tuzaklar vardır. Yemeğinizi bir komedi şovuna dönüştürmemenize yardımcı olacak bazı ipuçları.
Birçok yeni başlayan, sanki fındık kıracakmış veya süzgeç ve kevgir tutacakmış gibi ellerini gerer. Sonuç? Kramplar, yorgunluk ve sallanan yemek çubukları. Elinizi rahat tutun. Yemek çubukları parmaklarınızın bir uzantısı olmalı, robot bir kavrayıcı değil.
Sizden Jackie Chan gösterisi yapmanız istenmiyor. Acele etmeyin. Sakin bir şekilde bir lokma almak, komşunuzun çorbasına bir köfte atmaktan daha iyidir.
Başınızı tabağa doğru eğmekten veya tabağı ağzınıza kaldırmaktan kaçının. Dik durun ve sanki hayatınız boyunca bunu yapıyormuşsunuz gibi çubuklarınızla yemeği ağzınıza getirin.
Kültürel hayatta kalma ipucu: Çubuklarınızı asla bir kase pirince dikey olarak saplamayın. Bazı Asya kültürlerinde bu, cenaze törenleriyle ilişkilendirilen bir harekettir. Ve açıkçası, bunu bir akşam yemeği partisinin ortasında öğrenmek için en iyi zaman değildir.
Çocuklarınız varsa veya kalbinizde çocuk varsa, öğrenmeyi bir oyun haline getirin. Nesneleri yakalayın, fasulyeleri bir kaptan diğerine aktarın, performanslarınızı zamanlayın... Hatta arkadaşlarınıza "çubuk düellosu" bile yaptırabilirsiniz: 30 saniyede en çok M&M'i kim yakalayabilir?
Rahatladığınızda, yemek pişirmek için çubuk kullanmaya bile başlayabilirsiniz. Çin kaselerine salata atın, omleti çevirin veya hatta sosu karıştırın. Düşündüğünüzden daha hassastırlar.
Tost makinesinde sıkışmış bir parça tostu geri almanız mı gerekiyor? Kanepenin arkasına düşen bir çorabı mı kapmalısınız? Yemek çubukları yeni sihirli maşanız. Pratik VE şık.
Herkes hata yapar ve bu sorun değil. İşte en yaygın olanları ve bunlardan nasıl kaçınılacağı.
Çubuklarınız asla X şeklinde olmamalıdır. Eğer çaprazlarsa, kavramanız iyi değildir. Parmaklarınızı, özellikle üstteki çubuğu yeniden konumlandırın.
Sadece üstteki çubuk hareket etmelidir. Her ikisini de hareket ettirirseniz, hassasiyeti kaybedersiniz ve koordine olmayan bir bale haline gelir.
Bunları tepeden uzunluklarının yaklaşık üçte biri kadar tutun. Çok aşağıda tutarsanız, hassasiyetiniz olmaz. Çok yukarıda tutarsanız, kontrol etmeniz zorlaşır.
Hepimiz üç denemeden sonra çubuklarımızı sallamak ve bir kaşık almak isteriz. Ancak ısrar işe yarar ve bir kere alıştığınızda, ayakkabı bağcıklarınızı bağlamak kadar kolaydır (biraz daha stil sahibi olarak).
Çubuklar birçok Asya kültüründe bulunmasına rağmen, (sadece meraktan veya toplumda öne çıkmak için) bilinmesi gereken birkaç fark vardır.
Japon yemek çubukları genellikle daha kısadır ve uç kısmı sivridir, balık veya suşiyi hassas bir şekilde kavramak için mükemmeldir. Ayrıca, genellikle lake veya süslenmiş ahşaptan yapılırlar. Ne kadar da şık.
Evet, doğru okudunuz. Kore'de yemek çubukları genellikle düzdür ve paslanmaz çelikten yapılır. Kaygan ve hafiftir, ayrıca daha hijyeniktir. Yeni başlayanlar için gerçek bir meydan okumadır, ancak alıştığınızda çok tatmin edicidir.
Vietnam'da yemek çubukları genellikle daha uzundur ve tahtadan yapılır, uçları daha az sivridir. Soslu yemekler veya büyük kase çorbalar için idealdir. Bu konuda daha fazla bilgi edinmek için bu çevrimiçi kaynağa başvurabilirsiniz.
Çubuk tutmak sihir değildir. Herkesin erişebileceği ve düpedüz eğlenceli olan küçük bir beceridir . İster yerel Asya restoranınızda olun, ister ev yapımı ramen pişirin, çubukları nasıl kullanacağınızı bilmek tüm farkı yaratan o küçük ekstradır.
Biraz pratik yaparak farkına bile varmadan "zorluklarla boğuşan turist"ten "usta bir gurme"ye dönüşebilirsiniz.
Öyleyse, yemek çubuklarınızı hazırlayın! Ve unutmayın: İlk suşinin masa örtüsüne düşmesi önemli değil . Önemli olan denemek, gülmek... ve yeniden başlamak.