Ach, pałeczki! Te dwa małe kawałki drewna, które wprawiają ludzi Zachodu w panikę, gdy nadchodzi czas, aby zanurzyć się w misce smażonego makaronu lub chwycić kawałek sushi, który nie odbije się od stołu. Nie martw się: trzymanie pałeczek nie jest zarezerwowane dla mistrzów kung fu lub dzieci urodzonych z sajgonką w każdej ręce. To kwestia przyzwyczajenia, praktyki... i wytrwałości (szczególnie, gdy ryż jest mniej lepki niż twoje palce).
W tym artykule pokażemy Ci, jak prawidłowo trzymać pałeczki , krok po kroku, bez żadnych problemów . Bez wymyślnych terminów lub ruchów kung fu. Tylko praktyka, kilka wskazówek i odrobina samokrytyki, aby nie skończyć z widelcem pełnym jedzenia w zatłoczonej azjatyckiej restauracji.
Bądźmy szczerzy: nikt cię nie osądzi (przynajmniej nie otwarcie), jeśli poprosisz o widelec w azjatyckiej restauracji. Ale nadal jest pewna duma w posługiwaniu się pałeczkami jak profesjonalista. Oprócz uniknięcia pułapki turystycznej, jest to również samo w sobie doświadczenie kulturowe. Używanie pałeczek jest trochę jak nauka jazdy na rowerze: najpierw spadasz (a raczej sprawiasz, że ktoś spada), a potem kończysz na pedałowaniu bez bocznych kółek.
A potem, między nami, jest coś satysfakcjonującego w złapaniu orzeszka, krewetki lub groszku na końcu dwóch drewnianych patyków. To prawie supermoc.
Gotowi zostać królami i królowymi bagietek? Idealnie. Zaczynajmy.
Zanim przejdziemy do szczegółów, przygotujmy grunt. Dwie pałeczki, palce i odrobina cierpliwości. To wszystko, czego potrzebujesz.
Nie potrzeba dyplomu z fizyki stosowanej. Pomysł polega na tym, aby mieć stały pręt (dolny) i ruchomy pręt (górny). Jak ramię dźwigni, z tą różnicą, że nie jesteś na zajęciach z mechaniki.
Przede wszystkim nie komplikuj za bardzo: zacznij od drewnianych lub bambusowych pałeczek. Trzymają jedzenie trochę lepiej niż metalowe lub plastikowe pałeczki, które są śliskie jak spocony węgorz.
Jednorazowe pałeczki (te, które łamie się na pół w restauracjach) są idealne dla początkujących. Bonus: jeśli złamiesz je krzywo, będziesz mieć wymówkę, żeby zamówić drugie danie (to recykling gastronomiczny).
Pierwszy patyk, ten na dole, nie porusza się . Opiera się o podstawę kciuka i spoczywa na palcu serdecznym . Wyobraź sobie, że to mały hamak, który wypoczywa między palcami. Nie chwytaj go jak miecza. Powinien pozostać stabilny , wyważony i wygodny.
To ten, który się porusza, chwyta i manipuluje. Mieści się między czubkiem kciuka a czubkiem palca wskazującego . Nie spoczywa na niczym, jest mobilny. Dzięki niemu będziesz ściskać, podnosić i kręcić kawałki tofu lub ziarna ryżu (dobrze... dojdziemy do tego).
Sztuką jest poruszać nim jak długopisem . Jeśli możesz napisać nim swoje imię w powietrzu, jesteś na dobrej drodze.
Teraz, gdy rozumiesz teorię, przejdźmy do konkretów . Wykonaj poniższe kroki, weź głęboki oddech i... módl się, aby sushi się nie zsunęło.
Weź pałeczkę i umieść ją w zagłębieniu między kciukiem a palcem wskazującym , a następnie oprzyj ją na palcu serdecznym . Powinna być stabilna, bez siły. Powinieneś móc ją trzymać bez zaciskania.
Szybki test: Delikatnie poruszaj ręką. Jeśli dolny patyk pozostanie na swoim miejscu, wygrałeś.
Weź drugą pałeczkę i trzymaj ją jak ołówek. Powinna spoczywać na palcu wskazującym i być trzymana czubkiem kciuka. Powinieneś móc poruszać nią w górę i w dół, podobnie jak dziób otwierający się i zamykający — typowy gest, który można zaobserwować ucząc się używać pałeczek do jedzenia chińskich potraw .
Poruszaj tylko górną różdżką. Przesuń ją w dół do dolnej różdżki, a następnie w górę. I tak w kółko. Możesz nawet dobrze się bawić, wydając dźwięki „clack-clack” w powietrzu (uważaj, może to uzależnić).
Zacznij od czegoś prostego. Kawałki chleba, kostki sera, orzeszki ziemne... cokolwiek, co się nie zsunie. Unikaj ziaren ryżu na tym etapie, chyba że lubisz wyzwania lub sprzątanie.
Następnie przejdź do mniejszych lub śliskich pokarmów: plasterków ogórka, pomidorków koktajlowych, kawałków owoców itp. Zobaczysz, że to jak jazda na rowerze: na początku upadasz, a potem rower toczy się sam.
Nawet przy dobrych intencjach są pułapki. Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci uniknąć zamienienia posiłku w show komediowy.
Wielu początkujących napina dłonie, jakby mieli łupać orzechy lub obsługiwać sitka i durszlaki . Rezultat? Skurcze, zmęczenie i pałeczki, które się chwieją. Trzymaj dłonie rozluźnione. Pałeczki powinny być przedłużeniem palców, a nie chwytakiem robota.
Nie proszą cię, żebyś zrobił show Jackie Chana. Nie spiesz się. Lepiej spokojnie zjeść kęs, niż wrzucić pieróg do zupy sąsiada.
Unikaj pochylania głowy w kierunku talerza lub podnoszenia talerza do ust. Stań prosto i podnieś jedzenie do ust za pomocą pałeczek, jakbyś robił to przez całe życie .
Wskazówka kulturowa dotycząca przetrwania: NIGDY nie wbijaj pałeczek pionowo w miskę ryżu . W niektórych kulturach azjatyckich jest to gest związany z obrzędami pogrzebowymi. I szczerze mówiąc, to nie jest najlepszy czas, aby uczyć się tego w środku przyjęcia.
Jeśli masz dzieci lub jesteś dzieckiem w sercu, uczyń naukę grą. Łap przedmioty, przekładaj fasolki z jednej miski do drugiej, mierz czas swoich występów... Możesz nawet wyzwać przyjaciół na „pojedynek na pałeczki” : kto złapie najwięcej M&M w 30 sekund?
Gdy już się przyzwyczaisz, możesz zacząć używać pałeczek do gotowania. Wrzuć sałatkę do chińskich misek , przewróć omlet, a nawet zamieszaj sos. Są dokładniejsze, niż myślisz.
Trzeba wyciągnąć kawałek tosta, który utknął w tosterze? Złapać skarpetkę, która spadła za sofę? Pałeczki to twoje nowe magiczne szczypce. Praktyczne I stylowe.
Każdy popełnia błędy i to jest w porządku. Oto najczęstsze z nich i jak ich unikać.
Twoje pałeczki nigdy nie powinny tworzyć X. Jeśli się krzyżują, twój chwyt jest zły. Zmień położenie palców, szczególnie górnej pałeczki.
Tylko górny kij powinien się poruszać. Jeśli poruszysz obydwoma, tracisz precyzję i staje się to nieskoordynowanym baletem.
Trzymaj je około jednej trzeciej ich długości od góry. Zbyt nisko i zabraknie ci precyzji. Zbyt wysoko i trudno będzie je kontrolować.
Wszyscy chcemy machać pałeczkami i podnosić łyżkę po trzech próbach. Ale wytrwałość się opłaca , a gdy już się wprawisz, jest to tak proste jak wiązanie sznurowadeł (z odrobiną więcej stylu).
Chociaż pałeczki są obecne w wielu kulturach azjatyckich, istnieje kilka różnic, które warto poznać (z czystej ciekawości lub aby zabłysnąć w towarzystwie).
Japońskie pałeczki są często krótsze i zwężone na końcu, idealne do chwytania ryb lub sushi z precyzją. Ponadto są często wykonane z lakierowanego lub zdobionego drewna. Jakież to eleganckie.
Tak, dobrze przeczytałeś. W Korei pałeczki są często płaskie i wykonane ze stali nierdzewnej . Śliskie i lekkie, są również bardziej higieniczne. Prawdziwe wyzwanie dla początkujących, ale bardzo satysfakcjonujące, gdy już się z tym oswoisz.
W Wietnamie pałeczki są często dłuższe i wykonane z drewna, z mniej spiczastymi końcami. Idealnie nadają się do potraw z sosem lub dużych misek zupy. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, możesz skorzystać z tego internetowego zasobu .
Trzymanie pałeczek nie jest magią. To mała umiejętność , dostępna dla każdego i po prostu fajna. Niezależnie od tego, czy jesteś w lokalnej azjatyckiej restauracji, czy gotujesz domowy ramen, umiejętność posługiwania się pałeczkami to ten mały dodatek, który robi całą różnicę.
Dzięki odrobinie praktyki przejdziesz od „trudnego turysty” do „mistrza kulinariów”, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.
Więc przygotujcie pałeczki! I pamiętajcie: nie ma znaczenia, czy pierwsze sushi wyląduje na obrusie . Ważne, żeby próbować, śmiać się... i zaczynać od nowa.
