Ach, Wielki Mur Chiński. Ten kamienny wąż, który faluje nad górami jak leniwy smok. Słyszeliśmy o nim od podstawówki, widzieliśmy go na pocztówkach, w dokumentach, a nawet w niektórych filmach akcji (spoiler: nie, nie został zbudowany, aby powstrzymać gigantyczne potwory). Ale pozostaje jedno pytanie: Jak długi jest ten słynny mur ? Czy naprawdę widać go z Księżyca? Czy jest tak długi, że można by po nim przebiec maraton... albo 10?
Uwaga, spoiler: to o wiele dłuższe niż myślisz. Więc załóż buty do chodzenia, ruszamy w małą podróż pełną liczb i anegdot. I nie martw się, sprawimy, że będzie to zabawne i bezstresowe!
Krótka odpowiedź? Wielki Mur Chiński ma około 21 196 kilometrów długości . Tak, dobrze przeczytałeś. Dwadzieścia jeden tysięcy kilometrów. To prawie dwa razy tyle, ile wynosi długość równika planety Mars . (Okej, nie do końca, ale to trochę za dużo powiedziane.)
A dla tych, którzy lubią porównywać: nawet gdyby zsumować wszystkie autostrady we Francji, i tak byłoby to dalekie od prawdy.
Ta liczba została ustalona w 2012 r. w oficjalnym badaniu przeprowadzonym przez Narodową Administrację Dziedzictwa Kulturowego Chin. Długość ta uwzględnia wszystkie znane sekcje, w tym główne mury, rowy, naturalne bariery (góry, rzeki) wykorzystywane w celach obronnych oraz konstrukcje pomocnicze (wieże strażnicze, garnizony itp.), czasami nadal podkreślane symbolicznymi elementami, takimi jak chińskie lampiony podczas wydarzeń kulturalnych.
Ale uważaj, nie wszystko powstało w jednym kawałku lub w tym samym czasie, co sprawia, że ten zabytek jest jeszcze bardziej fascynujący.
Budowa muru o długości 21 196 km nie jest historią jednego lata. Ani nawet dekady. Mówimy tu o ponad 2000 latach wysiłku , z przerwami, remontami, rozbudowami - krótko mówiąc, prawdziwej historycznej sagi .
Wszystko zaczęło się około III wieku p.n.e., kiedy cesarz Qin Shi Huang postanowił połączyć kilka istniejących fortyfikacji, aby chronić swoje królestwo przed najeźdźcami z północy. Był to początek tego, co powszechnie nazywa się „Wielkim Murem”.
Ale w rzeczywistości dziesiątki chińskich dynastii dołożyły swoje trzy grosze. Niektóre dołożyły części, inne pozostawiły je nietknięte. Rezultat: obecny mur to gigantyczna łata, jak sweter dziergany przez pokolenia.
Wbrew temu, co można by sądzić, mur nie tworzy nieprzerwanej bariery . Nie jest to mur obronny w stylu średniowiecznego zamku. Raczej jest to seria segmentów , dostosowanych do terenu, które rozciągają się w różnych kierunkach zgodnie z potrzebami obronnymi.
Niektóre sekcje są bardzo dobrze zachowane, zwłaszcza w pobliżu Pekinu (cześć Mutianyu i Badaling!), podczas gdy inne są w ruinie, pochłonięte przez pustynię lub pokryte roślinnością. Są nawet miejsca, w których pozostało tylko kilka kamieni, jakby czas zadbał o ich uporządkowanie.
Nie oszukujmy się, 21 196 km to długa droga, by powiedzieć sąsiadom, żeby „zostali w domu”. Ale w tym czasie zagrożenia nadchodziły ze wszystkich stron: ludy koczownicze, obcy najeźdźcy, a czasem nawet... napięcia wewnętrzne.
Mur służył kilku celom: powstrzymywaniu najazdów, monitorowaniu ruchu, odstraszaniu i symbolicznym demonstrowaniu potęgi imperium. Był swego rodzaju ogromną wizytówką, jeśli wolisz. Podobnie jak chińskie lampy oświetlające ścieżki imperium, mur służył jako przewodnik, ochrona i świadectwo wielkości cywilizacji.
W tekście wykorzystano „ chińskie lampy ”, zachowując jednocześnie ideę i znaczenie akapitu początkowego.
Wbrew powszechnemu przekonaniu mur nie był tam tylko po to, aby blokować wroga. Służył również do kierowania szlakami handlowymi , kontrolowania przepływów ludności i szybkiego przekazywania wiadomości dzięki wieżom strażniczym, które tworzyły prymitywną sieć ostrzegawczą (ognia, sygnały dymne itp.).
Wyobraź sobie bałagan: transport ton kamieni, cegieł i ziemi , bez buldożerów i ciężarówek, przez góry, suche równiny, lasy... I to przez wieki. Setki tysięcy pracowników zostało zmobilizowanych, czasami przymusowych, czasami dobrowolnych, często w trudnych warunkach. Gigantyczne, czasami tragiczne zadanie.
To pytanie, które słyszymy często i czas odpowiedzieć na nie raz na zawsze: nie , nie widać muru z Księżyca gołym okiem . Przepraszam za obalenie mitu.
To błędne przekonanie krąży od dziesięcioleci, ale zostało obalone przez kilku astronautów. Z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (około 400 km nad poziomem morza), przez lornetkę lub w idealnych warunkach, można zobaczyć pewne sekcje, zwłaszcza te odnowione. Ale gołym okiem z Księżyca? Nic.
Mimo to Wielki Mur pozostaje potężnym symbolem: owocem niesamowitego zbiorowego wysiłku , widocznego nie tyle z kosmosu, co w kulturowym krajobrazie ludzkości.
Naprawdę chcesz to zobaczyć? Nie musisz wskakiwać do rakiety, wystarczy bilet do Chin. A jeśli jesteś typem poszukiwacza przygód, oto kilka niezbędnych kroków, aby odkryć jego wiele twarzy, trochę jak chińska papierowa kula , delikatna i pełna niespodzianek.
Zachowano w ten sposób ideę przygody i odkryć, a jednocześnie w poetycki sposób włączono obraz chińskiej papierowej kuli.
To jest najczęściej odwiedzana sekcja, ta, która jest regularnie konserwowana, wyposażona w kolejki linowe i bary z przekąskami (tak, naprawdę). Łatwo dostępna z Pekinu, przyciąga miliony turystów każdego roku.
Mniej zatłoczone niż Badaling, ale równie imponujące. Z drzewami i niezakłóconymi widokami, to dobry kompromis między naturą a historią.
Szukasz czegoś rustykalnego, autentycznego, ze ścianami, które skrzypią pod stopami? Ta nieodrestaurowana sekcja jest dla Ciebie. Uważaj, to strome podejście!
Tutaj mur „zaczyna się” lub „kończy”, w zależności od perspektywy. Znajduje się w prowincji Gansu i wyznacza historyczną granicę między Chinami a ziemiami zachodnimi.
Nawet mając 21 196 km, Wielki Mur nie jest niezniszczalny. Jest podatny na erozję z powodu czasu, pogody, a nawet aktów wandalizmu .
Chiny uznały mur za obiekt dziedzictwa narodowego , a od 1987 r. znajduje się on na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Trwają prace renowacyjne, ale wymagają one czasu, pieniędzy i dużego nakładu pracy.
Według niektórych szacunków, prawie 30% muru już zniknęło , a inne odcinki są w bardzo złym stanie. Ironia? Czasami mieszkańcy wsi używali kamieni z muru do budowy... swoich domów, dróg, a nawet do tworzenia przedmiotów, takich jak chińskie figurki, co świadczy o nieoczekiwanym ponownym wykorzystaniu tego dziedzictwa historycznego."
Dzięki temu możliwe stało się wprowadzenie „ chińskiej figurki ” przy jednoczesnym zachowaniu idei ponownego wykorzystania kamieni muru.
Oto mała nagroda dla tych, którzy mieli odwagę przeczytać aż do tego miejsca. Oto kilka mało znanych perełek na ścianie.
To paradoks, ale dzięki współczesnej technologii możesz chodzić po ścianie za pomocą myszki , nie ruszając się z domu, i to bez konieczności przechodzenia ani kilometra.
Co roku sportowcy z całego świata biorą udział w Great Wall Marathon . I nie, to nie żart: ze wszystkimi tymi schodami i wspinaczkami jest to jeden z najbardziej wymagających maratonów na świecie.
Niektóre cegły na murze noszą napisy pozostawione przez pracowników, niczym podpis z przeszłości. Sposób powiedzenia „byłem tam”, w starożytny sposób.
I chociaż nie chroni już przed najeźdźcami, nadal jednoczy ludzi, inspiruje dumę i służy jako przypomnienie, że największe projekty często zaczynają się od prostego muru. Przeczytaj więcej o Wielkim Murze .
Więc teraz już wiesz: Wielki Mur Chiński ma około 21 196 kilometrów długości , ale jest czymś więcej niż tylko liczbą. Jest symbolem, gigantyczną układanką historii, kultury i ludzkiego potu. Pomnikiem, który wije się przez wieki, góry i serca.
Jeśli kiedykolwiek będziesz miał okazję przejść się po kilku jego kamieniach, pomyśl o wszystkich, którzy go zbudowali, bronili, odnowili lub po prostu podziwiali. I pamiętaj, że nawet jeśli nie widać go z Księżyca, pozostaje jednym z największych osiągnięć ludzkości wszech czasów .
